- ἀπαιτητικός
- ἀπ-αιτητικός, einfordernd, gern eintreibend
Wörterbuch altgriechisch-deutsch . 2010.
ἀπαιτητικός
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
απαιτητικός — ή, ό (Μ ἀπαιτητικός, ή, όν) αυτός που έχει μεγάλες, υπερβολικές απαιτήσεις … Dictionary of Greek
απαιτητικός — ή, ό αυτός που έχει μεγάλες απαιτήσεις, που επίμονα ζητά: Απέφευγε τις δοσοληψίες μαζί του, γιατί είχε δειχτεί άνθρωπος παράλογα απαιτητικός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἀπαιτητικόν — ἀπαιτητικός requiring masc acc sg ἀπαιτητικός requiring neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀπαιτητικῶς — ἀπαιτητικός requiring adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αιτηματικός — ή, ό (Α αἰτηματικός, ή, όν) [αἴτημα] 1. αυτός που υποβάλλει αίτημα 2. ο απαιτητικός … Dictionary of Greek
αιτητικός — ή, ό (Α αἰτητικός, ή, όν) απαιτητικός, επίμονος αρχ. φρ. «αἰτητικῶς ἔχω πρός τινα», τού ζητώ επίμονα κάτι. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. μπορεί να παράγεται από το αἰτητής* (< αἰτῶ) ή λόγω τής σημασίας του απευθείας από το ρ. αἰτῶ ή και το αἴτησις, πράγμα που … Dictionary of Greek
απρόφταστος — κ. φθαστος, η, ο 1. αυτός τον οποίο δεν μπορεί κανείς να προφτάσει 2. αυτός που δεν τον προφθάνει κανείς στις αξιώσεις του, απαιτητικός πολυδάπανος 3. εκείνος τον οποίο δεν πρόλαβε κανείς να βοηθήσει ή να σώσει … Dictionary of Greek
δυσοικονόμητος — η, ο (Α δυσοικονόμητος, ον) νεοελλ. αυτός που δύσκολα συμβιβάζεται, απαιτητικός αρχ. 1. δύσπεπτος 2. αυτός που διευθύνεται δύσκολα … Dictionary of Greek
κακόσιτος — η, ο (Α κακόσιτος, ον) αυτός που υποσιτίζεται, που δεν τρέφεται καλά, κακοθρεμμένος, ισχνός αρχ. 1. δύσκολος στο φαγητό, αυτός που δεν έχει όρεξη για τροφή, ανόρεχτος 2. μτφ. αυτός που δύσκολα ευχαριστιέται με κάτι, δύσκολος, απαιτητικός («πρὸς… … Dictionary of Greek
καταλιπαρώ — καταλιπαρῶ, έω (Α) παρακαλώ θερμά, ικετεύω. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + λιπαρῶ «απαιτώ ζητώ», πιθ. < αμάρτυρο *λιπαρός «απαιτητικός» < λίπτω «επιθυμώ»] … Dictionary of Greek
προσαιτητικός — ή, όν, Α [προσαιτῶ] πολύ απαιτητικός, ενοχλητικός, φορτικός … Dictionary of Greek
